امشب حالم خیلی گرفته شد

واسه یکی سوپ درست کردم نخورد ازش ایراد گرفت

صداش میزدم جوابمو نمیداد

وقتی هم ازش خواشتم جوابمو بده به سردی داد

ازش خواستم بهم بگه دوسم داره نگفت

ازش ممنونم قد یه دنیا بخاطر اینکه دلمو شکست....

زمانی که آسمان دلت از نامردی ها ابریست

به چشمانت اجازه باریدن نده که در خود شکستن

بهتر از در نگاه دیگران شکستن است

مלּ בخترم...  

בلҐ از جنس شیشـہ است...

اما،

با ωـنگ هر نامرבے نمیشڪنב...  

  غرورҐ را نشانـہ نگیر...

 هستے ات را نشانـہ میگیرم....!   

دیکتــــه روزگار

نبودنت را برایم دیـکتــــــه می کنــــد

و نـُمره من

بـاز می شود . . . صــفــــــــر !

هنــــــوز . . .

نـبودنـت را . . . یـاد نگرفتــــه ام

 زن خلقـــــــــت عجـــیبــی اسـتــــــــ !

چشــــم هــایــش را کــه مــیبنــدی،

دیــد دلــش بــیشتــر مــی شــود...

دلــش را کــه مــی شــکنــی،

باران لــطـافتـــ از چــشمــ هــایش ســرازیــر...

انــگار درسـتــــ شــده تــا...

روی عـشـق را کــم کــند

 به محض اینکه احساس کردین

غرورتون بازیچه کسی شده،

کوله بار آرزوهاتونو بردارین و بزنین به چاک!

داغ زانو زدنتون رو به دل هر کی که با غرورتون بازی می کنه

بزارین!

 اشــتـبـاه نــکـטּ . . . !

نـہ زیـبـایـے تــو . . . نـہ مـحـبــوبـیـت تــو 

مــرا مـجـذوب خــود نـکــرد ، 

تـنـهـا آטּ هـنـگام کـہ روح زخـمـے مـــرا بــوسیـدی ،

مـــטּ عــاشـقــت شــدم . . .

تـــو باشـی ،

مـَن قـــدم به قــدم فــَدایت میشـــوم. . [ ! ]

مـטּ یـہ בخـــــــترم ڪـہ اבامـہ زنـבگے بـבوטּ مـטּ غیر ممڪنه... مـטּ یـہ בخترم ڪـہ توے همـہ شرایط زنـבگے ات بهش نیاز בارے... ڪسے ڪـہ خوבت یـہ روزے از جنسے مثل اوטּ بـہ وجوב اومـבے.... مـטּ یـہ בخترم...ڪـہ مے تونم ڪینـہ رو از בلم بیروטּ ڪنم.... ڪـہ مے تونم ببخشم...ببخشم و ببخشم....مـטּ یـہ בخترم فرماטּرواے احساسات!... ڪـہ مے تونم مرهم باشم...یـہ تڪیـہ گاه....مـטּ یـہ בخترم ڪـہ مے تونم همـہ چیز باشم...ڪـہ مے تونم خیلے ازڪارارو بڪنم... فقط ڪافیـہ باورم ڪنی.... مـטּ یـہ בخترم!.....